Meg Gardiner „Klub Tajemnic”

Meg Gardiner, Klub Tajemnic, Albatros A. Kuryłowicz, Warszawa 2010, 416 s.

Amerykański debiut Meg Gardiner, znanej w Wielkiej Brytanii autorki powieści sensacyjnych, znakomity, pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji thriller rekomendowany przez Stephena Kinga. San Francisco jest wstrząśnięte domniemanym samobójstwem prokurator Callie Harding. Prowadzone przez kobietę BMW, wbrew wszystkim prawom fizyki, staranowało barierę na moście i zakończyło swój krótki lot wbite w jadącego ulicą poniżej minivana. Jo Beckett, lekarz psychiatra, zajmująca się psychologiczną autopsją ofiar i sprawców przestępstw, zostaje oddelegowana do zbadania tej sprawy. Uparta i wybitnie inteligentna kobieta szybko odkrywa, że pozornie przypadkowe zdarzenie jest w rzeczywistości kolejnym w ciągu niewyjaśnionych samobójstw wśród najbogatszych i najbardziej uznanych ludzi w mieście. Wraz z oficer SFPD, Amy Tang, Beckett wpada na trop Klubu Tajemnic, nieformalnej organizacji zrzeszającej anonimowych przedstawicieli elit, a do jej członków należeli między innymi, nieżyjący już projektant mody oraz znany sportowiec. Jo, która wciąż nie może się pogodzić z niedawną śmiercią męża, usiłuje za wszelką cenę rozwikłać tajemnicę i dojść motywów kierujących grupą, jednak sytuacja zaczyna ją przerastać. Gdy kobieta otrzymuje list, w którym ktoś wyjawia, że zna jej mroczną, skrywaną od lat tajemnicę, Jo zaczyna się lękać o własne życie...

Każdy ma tajemnice, ale ilu z nas chowa w szafie naprawdę okropne szkielety, sekrety tak ohydne, że zniesmaczyłyby i skompromitowały nas jako ludzi, a otoczenie odwróciłoby się od nas z odrazą? Tytuł sugeruje opowieść o tajemnicach, a te wszak mogą być niewinne, wstydliwe zaledwie, czy wręcz romantyczne. Polski wydawca się nie popisał, bo w oryginale jest Klub Brudnych Sekretów i o takowe chodzi.
Początek powieści jest obiecujący: trzęsienie ziemi, dziwne wyzwanie. Potem samobójcza jazda samochodem i samozagłada. Wkracza do akcji doktor Beckett, która jako psycholog nieboszczyków ma wyrokować czy denat postanowił sam rozstać się ze światem, czy też ktoś mu pomógł. Trzeba przyznać, że Gardiner pomysły ma ciekawe. Im dalej w treść jednak, tym gorzej. W pewnej chwili Klub Brudnych Sekretów zaczyna przerastać autorkę i nie potrafi podać naprawdę wymyślnych, wstydliwych tajemnic. Akcja gmatwa się, plącze, co kilkanaście rozdziałów cofamy się w czasie, żeby poznać przesłodzony, wyidealizowany związek doktor Beckett, mnożą się nieścisłości.
„Klub Tajemnic” nie zapada głęboko w pamięć. Ale jako powieść do poduszki, do podróży – jest idealna. Raczej nie uśpi czytającego czy nie znudzi podróżnika. Gardiner napisała w sumie trzy powieści, gdzie główną bohaterką jest Jo Beckett, czwarta jest w przygotowaniu. Można mieć tylko nadzieję, że Albatros wyda kiedyś kolejne książki, aby można było dokonać porównania czy pisarstwo Gardiner naprawdę się rozwija, czy też pochwała Stephena Kinga na okładce książki pozostaje tylko pustym zdaniem.

Moja ocena: 3.5