Haruki Murakami „Tańcz, tańcz, tańcz”

Murakami Haruki; Tańcz, tańcz, tańcz;
Rozmawiając z ludźmi z własnego pokolenia, można czasem uniknąć zbędnych tłumaczeń.

Murakami Haruki; Tańcz, tańcz, tańcz;
Nie należała do ludzi, którzy coś dają otoczeniu, lecz wręcz przeciwnie, do takich, którzy po trochu odbierają coś innym, żeby podtrzymywać własną egzystencję. Ale nikt nie umiał jej odmówić, ponieważ dzięki talentowi posiadała wielką siłę przyciągania.

Murakami Haruki; Tańcz, tańcz, tańcz;
Z wiekiem zaczyna się rozumieć sugestywność sugestii. I uczy się człowiek czekać, aż ta sugestywność nabierze realnego kształtu.

Murakami Haruki; Tańcz, tańcz, tańcz;
Przeciętność to jak niewywabiana plama na białej marynarce. Jak raz się pojawi, nie można jej już nigdy usunąć.

Murakami Haruki; Tańcz, tańcz, tańcz;
Ludzie bez wyobraźni zawsze najszybciej racjonalizują swoje postępowanie.

Murakami Haruki; Tańcz, tańcz, tańcz;
Niewielu jest ludzi, którzy słuchają innych. Każdy chce mówić, nawet jak nie ma nic ciekawego do powiedzenia.