* * *
Hesse Herman; Wilk stepowy;
... musimy po omacku brnąć przez tyle błota i absurdu, aby dostać się do domu. Nie mamy nikogo, kto by nas prowadził, naszym jedynym przewodnikiem jest Nostalgia.
Hesse Herman; Wilk stepowy;
... w istocie, jeśli świat ma rację, jeśli rację mają masowe rozrywki, kawiarniana muzyka, zamerykazowani ludzie, zadowoleni z byle czego, w takim razie ja nie mam racji, jestem szaleńcem, jestem naprawdę wilkiem stepowym – jak często sam siebie nazywałem – jestem zwierzęciem zbłąkanym w obcym i niezrozumiałym świecie, zwierzęciem, które nie może znaleźć już swego legowiska, swego pożywienia i chęci do życia.
Hesse Herman; Wilk stepowy;
Żadna w ogóle droga nie prowadzi na powrót... Droga... prowadzi... naprzód... coraz dalej, w głąb winy, coraz głębiej w stawanie się człowiekiem.
... musimy po omacku brnąć przez tyle błota i absurdu, aby dostać się do domu. Nie mamy nikogo, kto by nas prowadził, naszym jedynym przewodnikiem jest Nostalgia.
Hesse Herman; Wilk stepowy;
... w istocie, jeśli świat ma rację, jeśli rację mają masowe rozrywki, kawiarniana muzyka, zamerykazowani ludzie, zadowoleni z byle czego, w takim razie ja nie mam racji, jestem szaleńcem, jestem naprawdę wilkiem stepowym – jak często sam siebie nazywałem – jestem zwierzęciem zbłąkanym w obcym i niezrozumiałym świecie, zwierzęciem, które nie może znaleźć już swego legowiska, swego pożywienia i chęci do życia.
Hesse Herman; Wilk stepowy;
Żadna w ogóle droga nie prowadzi na powrót... Droga... prowadzi... naprzód... coraz dalej, w głąb winy, coraz głębiej w stawanie się człowiekiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz