Michel Houellebecq „Cząstki elementarne”

Houellebecq Michel; Cząstki elementarne;
Często się uważa, że Anglicy wyrobili w sobie takie zalety jak zachowanie zimnej krwi i dystansu, a także specyficzny sposób podchodzenia do przypadków życiowych, także tych najbardziej tragicznych, z humorem. To chyba jest prawda; uważam to za kompletny idiotyzm. Humor nie może nas przed niczym uratować; humor właściwie niczemu nie służy. Można podchodzić z humorem do życiowych wydarzeń przez lata, czasami przez bardzo długie lata, w niektórych przypadkach można nawet zachowywać taką postawę praktycznie do samej śmierci; ale w rzeczywistości życie łamie człowiekowi serce. Niezależnie od zalet charakteru, takich jak odwaga, zimna krew i poczucie humoru, cech rozwijanych przez całe życie, zawsze w ostateczności mamy złamane serce. Przestajemy wtedy żartować. Pod koniec jest już tylko samotność, chłód i cisza. Pod koniec jest już tylko śmierć.

Houellebecq Michel; Cząstki elementarne;
Nasze nieszczęście osiąga najwyższy punkt dopiero wtedy, gdy przewidujemy, że w najbliższej przyszłości powinna się pojawić praktyczna możliwość szczęścia.

Houellebecq Michel; Cząstki elementarne;
Pożądanie samo w sobie, w przeciwieństwie do rozkoszy, jest źródłem cierpienia, nienawiści i nieszczęścia. To wiedzieli i tego nauczali wszyscy filozofowie, nie tylko buddyści, nie tylko chrześcijanie, lecz wszyscy filozofowie godni tego miana. Rozwiązaniem proponowanym przez utopistów, od Platona, poprzez Fouriera, po Huxleya, jest wyeliminowanie pożądania i wiążących się z nim cierpień przez natychmiastowe osiągnięcie rozkoszy. Z drugiej strony społeczeństwo erotyczno-reklamowe, w którym żyjemy, skupia się głównie na wzbudzaniu pożądania, na rozwijaniu pożądania o nieprawdopodobnych wprost rozmiarach, ograniczając zarazem osiągnięcie spełnienia do sfery prywatnej. Aby społeczeństwo funkcjonowało, aby trwało współzawodnictwo, pożądanie musi się rozrastać, rozprzestrzeniać i pożerać ludzkie życie.

Houellebecq Michel; Cząstki elementarne;
Życie charakteryzuje się długimi okresami nudy, najczęściej jest niezwykle ponure; potem nagle pojawia się jakiś zakręt i ten zakręt okazuje się ostateczny.

Houellebecq Michel; Cząstki elementarne;
Życie dążące do jednego celu zostawia niewiele miejsca na wspomnienia.