Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Dusza ludzka jest zdolna do wszystkiego – ponieważ zawiera w sobie wszystko, zarówno przeszłość, jak i przyszłość.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Głupiec- i to zastraszony w dodatku, a przy tym pełen wzniosłych uczyć – będzie zawsze bezpieczny.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Kobiety – musimy im pomagać, aby mogły pozostać w swoim pięknym świecie, bo inaczej nasz świat stałby się jeszcze gorszy.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Nie lubię pracy – żaden człowiek jej nie lubi – ale lubię to, co jest w pracy – sposobność do odnalezienia samego siebie, swej własnej rzeczywistości – dla siebie, nie dla innych – której inni ludzie poznać nie mogą. Widzą tylko pozory i nigdy nie są w stanie powiedzieć, co one naprawdę znaczą.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Nie, to niemożliwe, nie podobna dać komuś żywego pojęcia o jakiejkolwiek epoce swego życia – o tym, co stanowi jej prawdę, jej znaczenie, jej subtelną i przejmująca treść. To niemożliwe. Żyjemy tak, jak śnimy samotni...
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Śmieszna to rzecz – życie – owe tajemnicze kombinacje bezlitosnej logiki dla błahego celu. Co najwyżej można się spodziewać od życia odrobiny wiedzy o sobie samym – która przychodzi za późno i jest źródłem niewyczerpanych żalów.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Twierdzę, że żaden głupiec nie sprzedał nigdy diabłu swej duszy; może głupiec jest na to za głupi, a może diabeł zbyt diabelski.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Zmagałem się wtedy ze śmiercią. To najmniej zajmująca walka jaką można sobie wystawić. Człowiek prowadzi ją wśród nieuchwytnej szarzyzny, wśród pustki, bez gruntu pod nogami, bez widzów, bez wrzawy, bez chwały, bez wielkiego pragnienia zwycięstwa, bez wielkiej trwogi przed klęską, wśród chorobliwej atmosfery obojętnego sceptycyzmu, bez wielkiej wiary w słuszność własnej sprawy, a z mniejszym jeszcze przekonaniem o słuszności przeciwnika. Jeśli taka ma być najwyższa mądrość, to życie jest większą zagadką niż przypuszczają niektórzy.
Dusza ludzka jest zdolna do wszystkiego – ponieważ zawiera w sobie wszystko, zarówno przeszłość, jak i przyszłość.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Głupiec- i to zastraszony w dodatku, a przy tym pełen wzniosłych uczyć – będzie zawsze bezpieczny.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Kobiety – musimy im pomagać, aby mogły pozostać w swoim pięknym świecie, bo inaczej nasz świat stałby się jeszcze gorszy.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Nie lubię pracy – żaden człowiek jej nie lubi – ale lubię to, co jest w pracy – sposobność do odnalezienia samego siebie, swej własnej rzeczywistości – dla siebie, nie dla innych – której inni ludzie poznać nie mogą. Widzą tylko pozory i nigdy nie są w stanie powiedzieć, co one naprawdę znaczą.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Nie, to niemożliwe, nie podobna dać komuś żywego pojęcia o jakiejkolwiek epoce swego życia – o tym, co stanowi jej prawdę, jej znaczenie, jej subtelną i przejmująca treść. To niemożliwe. Żyjemy tak, jak śnimy samotni...
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Śmieszna to rzecz – życie – owe tajemnicze kombinacje bezlitosnej logiki dla błahego celu. Co najwyżej można się spodziewać od życia odrobiny wiedzy o sobie samym – która przychodzi za późno i jest źródłem niewyczerpanych żalów.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Twierdzę, że żaden głupiec nie sprzedał nigdy diabłu swej duszy; może głupiec jest na to za głupi, a może diabeł zbyt diabelski.
Conrad Joseph; Jądro ciemności;
Zmagałem się wtedy ze śmiercią. To najmniej zajmująca walka jaką można sobie wystawić. Człowiek prowadzi ją wśród nieuchwytnej szarzyzny, wśród pustki, bez gruntu pod nogami, bez widzów, bez wrzawy, bez chwały, bez wielkiego pragnienia zwycięstwa, bez wielkiej trwogi przed klęską, wśród chorobliwej atmosfery obojętnego sceptycyzmu, bez wielkiej wiary w słuszność własnej sprawy, a z mniejszym jeszcze przekonaniem o słuszności przeciwnika. Jeśli taka ma być najwyższa mądrość, to życie jest większą zagadką niż przypuszczają niektórzy.
Bardzo głeboka książka, ale skoro żonglujemy cytatami to ja lubie dwa - cytuje z pamieci:
OdpowiedzUsuń- po drodze napotkalismy leżące w rowie zwłoki kilku tubylców. Zostali zabici strzałem w plecy. A więc jednak jakiś znak postępu.
- bohater spotyka narzeczoną Kurtza a ona pyta - jakie były jego ostatnie słowa? Powiedział , ze mnie kocha! Czy tak? Intuicja nie moze mnie mylić. Czy mam rację? Marlowe przytakuje, ale my wiemy, ze ostatnie słowa brzmiały: koszmar! koszmar! To mówi sporo o stosunku Conrada do kobiet :)
"Jądro ciemności" przeczytałam w czasach kiedy komputer był dla mnie czymś nieosiągalnym, a o internecie w ogóle nie słyszałam (rok 1994). Wypisywałam cytaty z książek do zeszytu. Dopiero dziesięć lat później przeniosłam je do komputera, a recenzje pojawiły się gdzieś ok. 2010 roku. Dlatego taki misz-masz jest na tym blogu.
UsuńPodobają mi się cytaty przedstawione przez Ciebie. Muszę odszukać swojego Conrada i przeczytać jeszcze raz!