Alexander McCall Smith, Mieć siedem lat, Muza, Warszawa
2013, 296 s.
Nie ma ważniejszych spraw dla sześciolatka niż perspektywa
skończenia siedmiu lat, i to wkrótce.
Bertie, rezolutny mieszkaniec kamienicy przy 44 Scotland Street, zamiast lekcji włoskiego, gry na saksofonie i spotkań z terapeutą woli poświecić się grze w rugby, uczestniczyć w biwakach i być „prawdziwym chłopcem”. Jednakże na drodze do zrealizowania tych marzeń stoi nieznosząca sprzeciwu Irene, zdecydowana za wszelką cenę kontynuować proces "ulepszania" swojego pierworodnego.
Jednakże los płata figle...
Bertie, rezolutny mieszkaniec kamienicy przy 44 Scotland Street, zamiast lekcji włoskiego, gry na saksofonie i spotkań z terapeutą woli poświecić się grze w rugby, uczestniczyć w biwakach i być „prawdziwym chłopcem”. Jednakże na drodze do zrealizowania tych marzeń stoi nieznosząca sprzeciwu Irene, zdecydowana za wszelką cenę kontynuować proces "ulepszania" swojego pierworodnego.
Jednakże los płata figle...
Ostatnia jak do tej pory wydana po polsku część z serii „44
Scotland Street” daleko odbiegła treścią, akcją i umiejscowieniem od swych początków.
Słoneczna Toskania, Florencja, krajobrazy Szkocji, postaci rozproszone po całym
Edynburgu. I tylko Irene pozostała niezmiennie irytująca z całą swą
wszechwiedzą. Jej dwie szczególnie drażniące myśli zapodaję pod tekstem. Ta
baba nadawałaby się na więzienną strażniczkę, bo matka to z niej fatalna. Bertie
nadal ma sześć lat, to już fenomen na skalę światową, ale w sumie rację ma
autor i po co dorastać zbyt szybko?
Chwilą oddechu są perypetie Domeniki i Angusa w czasie
podróży po Włoszech. Romantyzm przeplata się z komizmem, a jednocześnie McCall
Smith puszcza do czytelników oko i przypomina, że miłość nie jest równoznaczna
z namiętnością, a drugiej osoby można szukać nawet w jesieni życia.
Poszukiwania te są tym przyjemniejsze, że tłem są piękne toskańskie pejzaże.
Pojawia się również Bruce przypominający swych zachowaniem
to doktora Jekylla, to pana Hyde’a. Matthew spodziewa się potomka. I nagle
wszystko się urywa, kończy w najciekawszym momencie. Pozostajemy z wielkim
znakiem zapytania. I jeśli o mnie chodzi, z pragnieniem, aby przeczytać część
kolejną.
Moja ocena: 4
* * *
McCall Smith Alexander; Mieć siedem lat;
- To nieładnie kryć się przed mamą – ciągnęła Irene. – Chłopcy nie powinni mieć przed mamą żadnych tajemnic. Mama to najlepszy przyjaciel, nie tylko teraz, ale na całą resztę życia.
- To nieładnie kryć się przed mamą – ciągnęła Irene. – Chłopcy nie powinni mieć przed mamą żadnych tajemnic. Mama to najlepszy przyjaciel, nie tylko teraz, ale na całą resztę życia.
McCall Smith Alexander; Mieć siedem lat;
Powinieneś wiedzieć, mój drogi, że zawsze nie zawsze znaczy zawsze. Ogólnie rzecz biorąc, owszem, ale czasami znaczy nigdy. Zapamiętaj to sobie.
Powinieneś wiedzieć, mój drogi, że zawsze nie zawsze znaczy zawsze. Ogólnie rzecz biorąc, owszem, ale czasami znaczy nigdy. Zapamiętaj to sobie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz